Om negen uur ‘s ochtends stonden we met z’n tweeën op de werf, klaar om er weer eens in te vliegen.
Taak van vandaag: de leverancier bijstaan in het lossen van het ijzer dat we voor de bewapening van het beton zullen gebruiken. Een makkie. Tenminste, dat dachten we. Wat een eenvoudige opdracht had moeten zijn, werd een aaneenschakeling van misverstanden en problemen. Eerst besloten we nog even de sleuven verder uit te graven in afwachting van de leverancier. De tijd verstreek.
Wat later kregen we plots te horen dat onze leverancier zich had vastgereden in de buurt van het belfort. We lieten de werf even voor wat die was en schoten de man ter hulp. Mits enige moeite wisten we de lading uiteindelijk toch al in de buurt van het Baudelopark te krijgen. Nu moest het ijzer echter nog op de werf zelf zien te geraken. Wie er al geweest is, kan zeker beamen dat het niet evident is om er met een vrachtwagen op te rijden. Vandaag stonden er bovendien nog eens enkele auto’s op een nogal vervelende manier geparkeerd. Het werd een hele klus om de vrachtwagen tussen alle obstakels te loodsen, maar ons lukt alles